ન આરતી ન થાળ,
ન ફુલ કે ફરાળ,
મહેંકે અખંડકાળ....
ન ઉલાળ કે ધરાળ,
ન ખોટી આળ પંપાળ,
બધાની દેખભાળ.....
ન જિંદગી પર આળ,
ન દઝાડતી કોઇ ઝાળ,
સંતોષની નિશાળ.....
એ અન્નપૂર્ણાની બાળ,
એ ભાવનાની ભાળ,
એ કલ્પતરુની ડાળ....
પૂજાનો બીજો કોઇ
અર્થ શું હોઇ શકે !
વિનોદ નગદિયા (આનંદ)
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો