એ તો ડંખ મારીને ખુશ થઇ ગયા,
અમે ય મધ ઝારીને ખુશ થઇ ગયા.
સમય જ્યારે સાથે આવીને ઉભો,
અમે મૌન ધારીને ખુશ થઇ ગયા.
નિપુણતા હતી નિયતિની રમતમાં,
છતાં ખેલ હારીને ખુશ થઇ ગયાં.
મિત્રો સમક્ષ જો કદી દાદ માંગી,
ગઝલને મઠારીને ખુશ થઇ ગયા.
હવે સાચી હળવાશ આવી દિલમાં,
અભરખાં ઉતારીને ખુશ થઇ ગયાં.
વિનોદ નગદિયા (આનંદ)
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો